Śiwa

Jego postać jest jasna i godna, ma czworo ramion cztery twarze i troje oczu. Trzecim okiem umiejscowionym po środku głowy rzuca ogniste spojrzenia przed którym wzdryga się wszelkie stworzenie. Okrywa się on skórą tygrysa a na szyi ma węża. Są to zwierzęta nasłane na Śiwę przez demony. Wierzchowcem Śiwy jest mlecznobiały byk Nandin. Śiwa jest bogiem joginem, ascetą przebywającym na górze Kajlasa wysoko w himalajach. By
wyrwać Śiwę z niekończącej się kontemplacji i skierować jego uwagę ku jego żonie Parwati bóg nieba Indra polecił bogu miłości Kamie wypuścić w kierunku Śiwy strzałę pożądania
w postaci kwiatu. Wyrwany z doskonałej medytacji Śiwa spalił spojrzeniem Kamę na popiół. Śiwa na swoją ciemną stronę zakłada wtedy naszyjnik z czaszek a w głowie kłębią mu się węże. Odwiedza wtedy z krwiożerczymi demonami cmentarze. Największą zasługą pewnego mędrca było sprowadzenie boskiej rzeki Ganges. Spadająca z wysoka woda mogłaby zniszczyć ziemię. Wówczas to Śiwa zgodził się przyjąć kaskadę na własną głowę. Woda płynąca między jego włosami rozpłynęła się na siedem głównych nurtów.

Brahma i stwożenie świata
Trzecie oko Śiwy
Wisznu i jego awatary
Muczalinda
Indra i walka z Wrytrą
Amryta i bogowie
Nandin
Dewi
Kama
Pierworodny bogów Manu
Kim jest stwórca

powrót

powrót